Մենակությունը դա…
Երբ օրերով հեռախոսը չի զանգում— դա մենակություն չէ… դա վատ ընկերներն են…
Երբ լսում ես ,թե ինչպես է գնում ժամանակը— դա մենակություն չէ… դա շատ ազատ ժամանակ ունենեալն է…
Երբ ոչ ոք չկա, ում սպասես— դա մենակություն չէ… դա վատատեսություն է…
Երբ գողանում ես ուրիշի կյանքից պատառիկներ քոնը լցնելու համար-դա մենակություն չէ… դա անինքնավստահութուն է…
Երբ մարդ չկա` ում հետ խոսես, ու դու սկսում ես խոսել ինքդ քեզ հետ— դա մենակություն չէ… դա հիվանդություն է…
Երբ դու օրերով լաց ես լինում դատարկ սենյակում— դա մենակություն չէ… դա դեպրեսսիա է…
Երբ դու կարծում ես, թե ոչ ոք քեզ չի հասկանում— դա մենակություն չէ… դա էգոիզմ է…
Երբ ուզում ես անճարությունից բարձր գոռալ-դա մենակություն չէ… դա ցավ է…
Երբ դու ոչ մեկին պետք չես— դա մենակություն չէ… դա ինքնախաբեություն է…
Մենակությունը այն է, ինչ մենք ինքներս ենք հորինում, երբ ոչ ոք մեզ չի ասում ամենահասարակ բառերը` Ես քեզ սիրում եմ…
